Liturgiczna Służba Ołtarza
Opiekun: Ks. Jan Kociubiński
Spotkania: środa lub piątek po Mszy świętej wieczorowej
Termin łaciński ministrare oznacza "służyć, pomagać". Służymy Bogu, kiedy przyczyniamy się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo ministrant wskazuje szczególnie na służbę we Mszy św. Ministrant jest pomocnikiem przy sprawowaniu Mszy św. i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Początków ministrantury możemy się dopatrywać już za czasów Jezusa Chrystusa. W Ewangelii św. Jana czytamy: "Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Jezusa: Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby. (...) Jezus wziął chleby i odmówiwszy dziękczynienie, rozdał siedzącym" (J6, 8-9, 11). Tak, więc ów "praministrant" usłużył samemu Zbawicielowi i w ten sposób uczestniczył w cudzie rozmnożenia chleba i ryb, który możemy uważać za zapowiedź Eucharystii. Faktem jest, że od początku chrześcijaństwa Biskup sprawował Najświętszą Ofiarę wraz z asystą liturgiczną. Na początku byli to diakoni. Już w pierwszych wiekach chrześcijaństwa ukształtował się osobny urząd lektora. Był on sprawowany przez chłopców, którym stawiano wysokie wymagania moralne.
KANDYDACI - jest to formacja początkowa, która wprowadza chłopców w życie całej wspólnoty ministrantów. Uczą się oni podstawowych pojęć związanych ze służbą przy ołtarzu. Obecnie w naszej parafii każdy kandydat musi przejść odpowiednie "szkolenie", które pozwoli mu w przyszłości stać się ministrantem.
MINISTRANCI - jest to najliczniejsza część wspólnoty ministranckiej. Ministrantem może zostać każdy chłopiec po Komunii Św. Aby zostać ministrantem musi wcześniej zostać kandydatem. Spotkania ministranckie zwane zbiórkami odbywają się raz w tygodniu. Na tych zbiórkach ministranci i kandydaci uczą się swoich wyznaczonych posług. Przed wstąpieniem w ministranckie grono, chłopiec musi nauczyć się służenia przy ołtarzu. Podstawowym strojem każdego ministranta jest komża. Ministrant jest POMOCNIKIEM przy sprawowaniu Mszy świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Ministrant usługuje księdzu, gdy przygotowywany jest ołtarz i dary ofiarne potrzebne do ofiary Mszy świętej. Ministrant jest tym który NIESIE ZNAKI. Ministrant niesie pewne określone przedmioty, które dla liturgii są niezbędne. Są to przedmioty, które dla liturgii mają szczególne znaczenie. One mają ludziom wierzącym coś przedstawić i wskazać na inną rzeczywistość. Ministrant powinien sam BYĆ ZNAKIEM. Ministrant przez służenie wskazuje, że każde nabożeństwo liturgiczne sprawowane w kościele, jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych!
Nie wszyscy mogą być LEKTORAMI, ponieważ nie wszyscy kandydaci na lektorów spełniają odpowiednie warunki. Kandydatowi na lektora potrzebna jest nie tylko świadomość wybrania do tej posługi, ale także duża doza odpowiedzialności związanej z jej przyjęciem. Posługa lektora jest nie tylko świadectwem wiary, przykładem życia dla innych, ale przede wszystkim służbą Bogu. Z tego względu na to, że lektor ma naśladować Jezusa Chrystusa np. w posłuszeństwie Bogu Ojcu na Krzyżu, stale musi pamiętać, że tę posługę przyjmuje dobrowolnie i zobowiązuje się do służenia Bogu i ludziom. To wymaga poświecenia się w przygotowaniu do jak najlepszego przeczytania Słowa Bożego jak również, do gorliwego Jego czytania nie tylko w niedzielę, ale i w dni powszednie.
Do patronów ministrantów zalicza się:
Św. Tarsycjusz - męczennik rzymski, III wiek
Św. Stanisław Kostka - XVI wiek (Polska)
Św. Alojzy Gonzaga - XVI wiek (Wiochy)
Św. Jan Berchmans - XVII wiek (Belgia)
Św. Dominik Savio - XIX wiek (Włochy)
Bardzo wielu świętych było ministrantami. Służyli oni wiernie Chrystusowi i dzisiaj są patronami ministrantów. Każdy z nich osiągnął doskonałość dzięki: pracowitości, sumienności, gorliwości, żarliwej modlitwie, codziennemu naśladowaniu Chrystusa.
Zapraszamy chłopaków i dorosłych mężczyzn do służby Panu Jezusowi!
